ျမန္မာႏိုင္ငံက လယ္ေျမေတြ လုပ္ငန္းရွင္းၾကီးေတြ လက္ထဲကို မေရာက္ေစခ်င္ရင္.......(အမ်ားအတြက္ရွယ္ေပးပါ)
ေခတ္မမီေတာ့တဲ့ လယ္ယာစိုက္ပ်ဳိးေရးနည္းလမ္းေတြကို သုေတသနလုပ္ျပီး တီထြင္မွဳ အသစ္ေတြနဲ ့ ၀န္ေဆာင္မွဳအသစ္ေတြနဲ ့တိုင္းခ်ဲ ့လုပ္ႏိုင္မွ ေက်ာ္လႊားႏိုင္မယ္လို ့ 2015 ဇန္န၀ါရီလ 14 ရက္ေန ့က ရန္ကုန္မွာျပုလုပ္တဲ့ ေဆြးေႏြးပဲြမွာ တင္ျပၾကတယ္။
ကုန္သည္ စက္မႈအသင္းခ်ဳပ္တြင္ Organization for Economic Co-Operation And Development (OECD), UNESCAP ႏွင့္ Hanna Seidel Foundation တို႔ ပူးေပါင္းျပဳလုပ္ သည့္ 'OECD Muti-dimensional Review of Myanmar" ပြဲကုိ က်င္း ပျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး စီးပြားေရး ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မႈႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး အဖြဲ႕ (OECD)၏ ျမန္မာႏုိင္ငံအေပၚ ဘက္ေပါင္းစုံမွ အေသးစိတ္ေလ့လာ သုံးသပ္မႈႏွင့္ အႀကံျပဳခ်က္မ်ားကို ထုတ္ျပန္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။
အခုေဆြးေႏြးေနသူေတြဟာ လုပ္ငန္းရွင္ေတြျဖစ္သလို လုပ္ငန္းရွင္ေတြ ပါ၀င္ႏိုင္ေရးနဲ ့အလုပ္ျဖစ္ေရးကိုသာ စဥ္းစားပံုရတာကို ေတြ ့ရတယ္။
တကယ္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနနဲ ့က ေမြးျမဴေရးကို အေျခခံစဥ္းစားရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဥေရာပက နယူးဇီလန္ ႏိုင္ငံလို ့ေျပာလိုက္ရင္ မ်က္ေစ့ အရင္ဆံုးျမင္မိတာ ႏို ့စားႏြားမနဲ ့ႏို ့မွဳန္ ့ဗူးျဖစ္ပါတယ္။ ျမက္စိုက္ျပီး ႏြားေမြးျပီး တစ္ကမၻာလံုးကို ေရာင္းစားေနပါတယ္။
တကယ္လို ့စပါး၊ ပဲ၊ ႏွမ္း၊ ေျပာင္းက စီးပြားေရးအရ တြက္ေျခကိုက္ရင္ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြက လက္လြတ္ခံမွာမဟုတ္ပါဘူး။ နယူးဇီလန္ ႏိုင္ငံက စက္မွဳလုပ္ငန္းအစား ႏြားေမြးျမဴေရးကို ဘာေၾကာင့္ ဦးစားေပးလုပ္ေနသလဲ စဥ္းစားဖို ့လိုပါတယ္။
စပါး၊ ပဲ ၊ ႏွမ္း၊ ေျပာင္း အစရိွတဲ့ သီးႏံွေတြေန၀င္ေငြရျပီး ခ်မ္းသာတဲ့ ႏိုင္ငံ မေတြ ့မိေသးဘူး။
ကမၻာမွာ ႏွစ္ 30ေက်ာ္အထိ ဆန္အမ်ားဆံုး ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်တဲ့ ထိုင္းႏိုင္ငံက လယ္သမားေတြ အေၾကြးနစ္ေနတုန္းျဖစ္ပါတယ္။
ဘာေၾကာင့္လည္းဆို္တာ့ စပါး၊ ပဲ ၊ ႏွမ္း၊ ေျပာင္း စတဲ့ သီးႏံွေတြဟာ သြင္းအားစုက 80 ရာခိုင္ႏွုန္းေက်ာ္ကုန္က်ျပီး အျမတ္ရမွ ရာခိုင္ႏွဳန္း 20 ေလာက္ပဲရတယ္။ ဒါေပမယ့္ သဘာ၀ေဘးခံရလို ့ပ်က္ဆီးရင္ ေတာင္သူေတြက 100 ရာခိုင္ႏွဳန္းခံရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ႏွစ္ပ်က္ရင္ 3 ႏွစ္အေၾကြးဆပ္လုို ့မေၾကဘူးျဖစ္ေနတာပါ။ သြင္းအားစု 80 ရာခိုင္ႏွဳန္းလံုးဟာ စီးပြားေရးသမားေတြရဲ ့အက်ဳိးစီးပြားျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီလို စြန္ ့စားရျပီး အျမတ္နည္းတဲ့ စပါး၊ ပဲ၊ ႏွမ္း၊ ေျပာင္း စိုက္ဖို ့ကို စဥ္းစားတာက တကယ့္ကို တလဲြျဖစ္ပါတယ္။
ေစ်းကြက္အရၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံက ကဲြ် ႏြား သိုး ဆိတ္ ကို အိမ္နီနားခ်င္း ႏိုင္ငံေတြက ထြက္သေလာက္၀ယ္ေနတယ္။ သာမန္ ေတာင္သူေတြကိုယ္တိုင္က နယ္စပ္မွာ သြားေရာင္းႏိုင္တဲ့ လုပ္ငန္းျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေမြးျမဴေရးသာ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ ့အသင့္ေတာ္ဆံုးျဖစ္ပါတယ္။
ႏိုင္ငံတကာကိုၾကည့္ရင္ျမင္ရႏိုင္တာက တြက္ေျခကိုက္တာကို ထုတ္လုပ္ျပီး လိုအပ္တာကို ၀ယ္စားတယ္။
ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ၀င္ေငြေကာင္းတဲ့ ေမြးျမဴေရးလုပ္ျပီး စပါး၀ယ္စားရင္လည္း တြက္ေျခကိုက္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ လံုျခံဳေရးအတြက္ဆိုရင္ေတာ့ စပါးကို ျပည္တြင္းစားေလာက္ရံုသာ စိုက္ျပီး က်န္တာကို ေမြးျမဴးေရး ဒါမွမဟုတ္ တြက္ေျခကိုက္တဲ့ သီးႏံွစိုက္ပ်ဳိးေရးနဲ ့အစားထိုးသင့္ပါတယ္။
စပါး၊ ပဲ၊ ႏွမ္း၊ ေျပာင္း စိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ လယ္ယာေျမေတြကို လုပ္ငန္းရွင္ေတြလက္ထဲကို ထိုးအပ္ရမယ့္ အေျခဆိုက္ေရာက္လာမွာေသခ်ာပါတယ္။
Share this